Rozdział 4

Rozdział 4 ,,Sumienie''

W poprzedniej części

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Poszłyśmy więc na dwór , a tam też nikogo nie było. Usłyszałyśmy szelest liści.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Szłyśmy w stronie jeziora , widziałyśmy ciemność i tylko mały żółty punkcik w naszym domku.

Bałyśmy się , więc trzymałyśmy się za ręce. W pewnej chwili ktoś krzyknął:

-Booooo!!!!!!!!!!!!

A ja i Dakota ze strachu padłyśmy na ziemię , a w tym wypadku zemdlałyśmy. Obudziłam się z podskokiem , bo śniło mi się , że któs krzyczy , a ja mdleje. O nie to nie był sen . A tak właściwie gdzie ja jestem . Obudziłam się w pokoju , w którym zazwyczaj śpię na działce. Obok mnie leżał Zayn , nie spał , ale też nie wiedział , żenie śpię. Przytuliłam się do niego , bo cały czas się trzęsłam. On bez wahania spytał :

-Jak się masz ???

-Dobrze ... chyba dobrze . -odparłam.

-Przepraszamy , że ciebie i Dakotę wystraszyliśmy-powiedział przyznając się do winy.

-Nic się nie stało , ale nie róbcie tego więcej-odpowiedziałam mulatowi. Skinął głową , że rozumie. Przytuliłam się do niego jeszcze bardziej. 10 minut później przyszedł Louis pytając czy nic mi się nie stało po upadku na trawę.

-Louis , napewno nic mi się nie stało-powiedziałam.

Powiedziałam Zayn'owi , że jestem śpiąca i , że idę się przebrać. Po 3 minutach wyszłam z toalety w takim stroju:

Zaskoczyłam się , bo Malika nie było w pokoju. Zaczęłam wołać go . Nagle ktoś zakrył mi oczy i spytał kto to . No pewnie , że to Zayn.

-Zayn??

-Nie-odparł.

-Niall??

-Napewno nie-powiedział.

-Louis??

-Trafiłaś w dziesiątkę, chciałem ci powiedzieć dobranoc i ,że Zayn poszedł na dwór-odpowiedział. 

Przytuliłam go bardzo mocno i powiedziałam dobranoc. Nałożyłam na siebie kurtkę i wyszłam na taras , a tam nie siedział kto inny jak Zayn. Dosiadłam się do niego i wyrzuciłam mu z ręki szluga. On wtedy powiedział :

-Ej , dlaczego to zrobiłaś ??

-Bo wiem , że kiedy palisz to , że masz coś na sumieniu- odparłam.

-Nic nie mam na sumieniu-wstał i powiedział.

-Masz na sumieniu coś powiedz , jestem twoją przyjaciółką-odpowiedziałam.

-Dobra , powiem , mam na sumieniu to , że ty jesteś moją przyjaciółką i , że to może się w każdej chwili skończyć-powiedział na jednym oddechu.

-Nic się nie martw , nawet gdy będę na końcu świata to będę o tobie pamiętać -Przytuliłam go.

Wzięłam go za rękę i pociągnęłam do wnętrza domu , bo zaczęło być zimno. Poszłam do kuchni by zrobić gorącą czekoladę dla wszystkich.